Mam na imię Hachi ( wymawia się: Haczi ).
Mój wiek został oszacowany na około 9-10 lat.
Jestem dużym psiakiem o pięknej, długiej i gęstej sierści. Mordkę mam misiowatą, a oczka zbyt poważne…

Moja historia jest bardzo smutna. Całe moje życie spędziłem w bardzo złym miejscu, wśród mnóstwa innych psów. Nie wiedziałem, że człowiek może być dobry i przez lata nie widziałem niczego poza kojcem. Potem przyjechałem do schroniska w Miedarach. Jestem jeszcze kłębuszkiem strachu, ale tutaj uczę się, że jestem dla kogoś ważny. Uczę się spacerowania, a otaczający mnie świat zadziwia mnie i momentami troszkę przytłacza. Polegam wtedy na moim przewodniku i staram się podążać za jego wskazówkami. Na smyczy idę ostrożnie. W ten sam sposób uczę się ludzi – zawiedli mnie już tyle razy, że muszę upewnić się, że ktoś chce mojego dobra. Jestem dostojnym, spokojniejszym psiakiem, który nigdy nie miał okazji zaznać domowego ciepła.

Szukam kochającego domu. Odnalazłbym się najlepiej w domu z ogrodem, u empatycznych i odpowiedzialnych ludzi nastawionych na to, że potrzebuję czasu.
Mieszkam w kojcu z psią koleżanką. Gdybym miał być kolejnym psem w domu, standardowo konieczny byłby spacer równoległy z psem rezydentem, aby sprawdzić wzajemne reakcje.