Jaśmina to nieduża, biszkoptowa sunia w wieku około roku, max dwóch lat. Jest jak nieśmiały promyk słońca – na początku wycofana i zalękniona, ale wystarczy odrobina czułości i spokoju, by zaczęła rozkwitać.
Pierwsze wyjście z kojca było dla niej dużym przeżyciem – trzeba było ją wynieść, była zestresowana, nawet zareagowała lękiem fizjologicznym. Ale kiedy tylko znalazła się wśród trawy, przytuliła się całym sobą… i zasnęła, wtulona w ramiona człowieka. To pokazuje, jak bardzo Jaśmina pragnie bliskości, jak bardzo potrzebuje swojego bezpiecznego miejsca – najlepiej na Twoim ramieniu.
Na początku nie spaceruje – raczej kuli się w trawie, obserwuje. Ale wystarczy posiedzieć z nią chwilę w ciszy, by zaczęła się otwierać. Jak szczenię zaczyna radośnie szukać kontaktu, wdrapuje się na człowieka, podgryza delikatnie, zaczepia łapką – jakby chciała powiedzieć: “Zostań jeszcze chwilę. Z tobą jest dobrze.” Ale wystarczy wstać, by znów schowała się w krzaki. Jej serduszko jeszcze nie zna pewności i stabilności – ale bardzo chce się nauczyć ufać.
W kojcu też czuje się niepewnie, ale pozwala się spokojnie ubrać w szelki, da się wynieść. I kiedy już poczuje człowieka przy sobie, wtula się całym ciałem, kładzie pyszczek na ramieniu… Jak małe masełko – rozpuszcza się z ulgi i miłości.
Jaśmina szuka bardzo wyrozumiałych, cierpliwych opiekunów – ludzi z czułym sercem, którzy pomogą jej zbudować pewność siebie i pokażą, że świat może być bezpiecznym, dobrym miejscem. Idealny byłby dom spokojny, bez zgiełku, z opiekunem gotowym dać jej czas, przestrzeń i bardzo dużo miłości.
Jeśli w twoim sercu jest miejsce dla kruszynki, która potrzebuje ciepła, ale odda za nie wszystko, co ma – Jaśmina czeka właśnie na Ciebie.