Mam na imię Kuba. Jestem prześlicznym, łaciatym pieskiem o jasnych, mądrych oczach. Jestem drobniutkiej budowy, średniej wielkości. Mój wiek oceniono na ponad rok.

Jestem pieskiem po strasznej przeszłości, zostałem odebrany interwencyjnie przez policję. Od szczeniaka mieszkałem ze starszym panem, który był alkoholikiem. Nie wyprowadzał mnie na spacery, nigdy nie wychodziłem na dwór. Nie wiedziałem, co to słońce, czym jest trawa…sąsiedzi mojego pana nawet nie wiedzieli, że ma psa. Mój pan umarł, a ja zamieszkałem w schronisku. Przez 8 miesięcy pobytu w kojcu unikałem kontaktu z ludźmi. Bałem się, nie chciałem wychodzić z budy. Mój opiekun przesiadywał u mnie w kojcu…po miesiącu udało mu się zachęcić mnie do wyjścia na pierwszy spacer. Poznałem mięciutką trawę i podmuch wiatru. Świat okazał się zarówno przepiękny, jak i troszkę przytłaczający swoim ogromem.
Teraz szukam już rodziny która nigdy mnie nie zawiedzie.

Jaki jestem?
Gdy kogoś kocham, to całym sercem – zaczepiam do zabawy, wygłupiam się i cieszę całym sobą z tego, że po prostu mam tę osobę obok. 🙂
Jestem łagodnym, delikatnym pieskiem. Jestem ostrożny wobec obcych, potrzebuję chwilki by przełamać lody, jednak pozwalam się pogłaskać, a zaufanym osobom wziąć ba ręce. Ładnie chodzę na smyczy, choć muszę jeszcze odrobinkę popracować nad techniką, by dojść do perfekcji. 🙂
Bardzo lubię inne pieski, zapraszam je do zabawy. Mogę zamieszkać z innym pieskiem, jednak konieczny byłby spacer równoległy, aby sprawdzić wzajemne reakcje moje i psa rezydenta. W razie potrzeby możliwe jest sprawdzenie mojej reakcji na koty.

Szukam dobrych, kochających i odpowiedzialnych właścicieli na zawsze. Szukam domu bez malutkich dzieci, mógłbym nie czuć się dobrze w ich towarzystwie.