Szaruś jest prześlicznym psiakiem o mądrych oczach i uroczych, klapniętych uszkach. Jego wiek jest szacowany na ok. 2 latka, zaś jego wielkość można określić jako średnią.

Szaruś trafił do schroniska ze swoją psią rodziną – został odebrany z okropnych warunków. Początkowo cechowała go nieśmiałość – jednak ciekawość i rezolutność, które w nim drzemały, zrobiły swoje: wkrótce Szaruś zaczął nawiązywać chęć kontaktu. Towarzyszyłam mu w kojcu, nagradzałam smaczkami, by pokazać że obecność człowieka może wiązać się z czymś pozytywnym.

Z czasem pozwolił na pierwszy dotyk, potem – zaczął zapraszać do zabawy…a teraz jest już gotowy na znalezienie nowego domku 🙂

Jaki jest teraz?
Przebojowy, uczuciowy, radosny. To młodziutki psiak, który nieustannie zaprasza do zabawy, poszukuje kontaktu i sępi o smaczki. Jest bardzo pozytywny – uwielbia człowieka, lubi głaskanie i sam się do niego nastawia. To kochany skarb, radosna iskierka – jestem pewna, że po aklimatyzacji w nowym domku będzie go wszędzie pełno (w pozytywnym znaczeniu) 🙂

Wszystkie cechy czarusia pokazuje silniej w stosunku do osób, które zna.
Bardzo mocno przywiązuje się do opiekuna – skupia się na nim, reaguje głównie na jego zawołanie, poszukuje u niego wsparcia w momentach, które go przerastają.

W Szarusiu nadal tkwi odrobinka lękliwości – szybko jednak uczy się z nią wygrywać.
Potrzebuje opiekuna, który pokaże mu, że życie może być piękne, da mu wsparcie i cierpliwość. Niektóre sytuacje jeszcze nieco go przerastają – zazwyczaj wystarczy po prostu być dla niego oparciem. Szaruś coraz ładniej sobie radzi, szybciutko uczy się i robi postępy.

Szaruś na początku spaceru jest onieśmielony – szybko jednak ,,rozkręca” się, nabiera odwagi i odzywa się w nim ciekawość świata: dziarsko tupta, węszy i odkrywa. Szaruś potrafi ładnie chodzić na smyczy.

Jakiego domku potrzebuje?
– oczywiście kochającego i odpowiedzialnego,
– w spokojniejszej okolicy (odpada blokowisko, głośne centrum miasta),
– bez małych dzieci,
– bez innych psów
Najprawdopodobniej może zamieszkać z pewną siebie, stabilną sunią.
Jeżeli w potencjalnym nowym domku mieszkałaby suczka, zalecany byłby spacerek równoległy, aby psiaki mogły się ze sobą zapoznać, a my – zobaczyć ich wzajemne reakcje.