Zdzisiaczek trafił do schroniska razem z grupą psiaków, w tym ze swoim bratem – był tzw. ,,psem gospodarskim”.
Przyjechał do schroniska jako szczekające, nakręcone biedactwo skaczące na kraty kojca. Odstraszał i nie chciał kontaktu, odskakiwał przy najsubtelniejszych próbach dotyku.
Zdziś cały czas miał zakodowaną w głowie walkę o przetrwanie.
Jadł bez umiaru, tyle ile tylko się dało – próbował zjadać nawet śmieci.
Pod fasadą energicznego, ,,wyszczekanego” psa tak naprawdę kryło się zagubione, kruche biedactwo…

Zaczęłam przesiadywać przy Zdzisiu, przyzwyczajać go do zwykłej obecności.
Później w ruch poszły smaczki i nauka dotyku – przy każdym dotknięciu pojawiała się nagroda: początkowo miziałam go po bródce i boku pysia, potem głaskanie przechodziło dalej.

I udało się – Zdzisieniek odkrył, że dotyk jest przyjemny 🙂
Następnym krokiem było pokazanie, że spacerkowy sprzęt może być fajny: oswojenie z dźwiękiem smyczki, wskazywania nią kierunku spaceru, dotyku obroży na szyi (początkowo luźnej, potem dopasowanej).
I mamy to – Zdzisiaczek zmienił się nie do poznania i jest gotowy na przeprowadzkę do nowego domku.

Kwestia wyglądu i wieku:
Zdzisiaczek jest psem średniej wielkości – jest raczej niewysoki, krępy i mocno zbudowany ( taki jamniczek w rozmiarze XXL).
Bez wątpienia Zdzisław jest psem o oryginalnej urodzie: cechuje go urocze, łaciate umaszczenie w trójbarwnej kolorystyce, maślane oczęta i imponujące, stojące uszy – radary.
Wiek Zdzisieńka jest szacowany na ok. 7 lat (rok urodzenia ~2016).

Usposobienie:
Zdziś jest pieskiem o ogromnym uroku osobistym: towarzyskim i kontaktowym.
To delikatny wrażliwiec – niezwykle wpatrzony w człowieka towarzysz.
Jest wierny i czuły, a dodatkowo bardzo ekspresyjny.
Kocha całym serduszkiem, okazuje to całym swoim jestestwem – wchodzi mi na kolana, wtula się całym ciałem, pokazuje brzuszek. Cały czas nastawia się do głaskania, pakuje się w objęcia i bombarduje buziakami.
Uwielbia głaskanie i drapanie po pleckach: to miziasta przylepka. Uwielbia zabawy z ludźmi i innymi pieskami.

Zdziś to iskierka radości – wiecznie uśmiechnięty, rozbrykany psiak cieszący się każdą pozytywną chwilą życia.

Wobec obcych zachowuje początkowo dystans, szybciej nabiera zaufania do kobiet.

Zdzisiaczek jest bardzo uczuciowy w stosunku do innych psów – nie szczędzi spontanicznych buziaków, chętnie nawiązuje kontakt. Pięknie dogaduje się z kolegą z kojca.

Gdyby miał pojechać do domu, w którym jest już psiak – zalecany byłby spacerek równoległy, żeby psiaki mogły się ze sobą zapoznać.

Zdziś bardzo ładnie opanował chodzenie na smyczy – tupta dziarsko i energicznie.

Jakiego domu poszukuję Zdzisiowi?
– oczywiście odpowiedzialnego, który go nie zawiedzie,
– kochającego,
– najlepiej w spokojniejszej okolicy,
– bez małych dzieci (jak najbardziej może trafić do domu z nastolatkami).
– empatycznego, cierpliwego i wyrozumiałego: Zdzisieniek dopiero uczy się, jak wygląda normalne (szczęśliwe) życie, ale robi to bardzo szybko.

Na spacery zapoznawcze umawiamy się po uprzednim kontakcie telefonicznym oraz po wypełnieniu ankiety przedadopcyjnej, którą nasi wolontariusze wysyłają na maila.